Od ostatniego mojego wpisu minął równy miesiąc ? sam nie wiem kiedy minął ten czas. Nie myślcie, że czas urlopu okołoświątecznego spędziłem leniwie ? nie!
Ale to temat na zupełnie inny wpis. Tymczasem w czwartej części ? zgodnie z obietnicą ? opowiem parę słów o standardach opakowań i projektowaniu opakowań. Celowo zmarginalizuję tu grafikę i zagadnienia ?marketingowe?, czyli jakich kolorów użyć aby osiągnąć sprzedaż produktu. Chcę skupić się na konstrukcji pudełka w czystej postaci czyli siatki.
Trochę na przekór, ponieważ mam wrażenie, że zagadnienie powstawania siatki opakowania jest traktowane po macoszemu a główny nacisk kładzie się na graficzny design. A przecież sama koncepcja pudełka i co się ma jak składać nie powstaje sama ? na krasnoludki nie ma co liczyć? Zatem klawiatura i myszka w dłoń i do dzieła.

Na tym etapie możemy wyróżnić dwa rodzaje projektów ? takie które powstają od podstaw i takie, które powstały z przekształcenia już istniejących.
W pierwszym rodzaju sprawa jest w zasadzie prosta ale żmudna. Mamy jakiś produkt, koncepcję, ploter tnący i paletę materiału do dyspozycji. Zaczynamy od czystego ekranu i od odcinka prostej (zazwyczaj ? czasem od prostokąta zależnie od upodobań) i tak kreska po kresce powstaje arcydzieło. Ploter oczywiście po to żeby zweryfikować w praktyce owo arcy-dzieło i tak aż do skutku. Raczej nigdy nie wychodzi od pierwszego razu?

Opcja druga jest nawet nieco łatwiejsza, ale? Łatwiejsza dlatego, że mądrzy ludzie wpadli na genialny plan skatalogowania i ponumerowania standardowych konstrukcji pudełek. Tak ? to właśnie owe standardy opakowań. Najpopularniejszym standardem opakowań z tektur falistych jest FEFCO. Zawiera kilkaset usystematyzowanych rodzajów pudełek. Są ponumerowane i teoretycznie numer oznacza jedną i konkretną konstrukcję ? wystarczy zatem podać wymiary pudełka i numer standardu. Pięknie prawda? Pięknie. Chętnie bym w tym miejscu zamieścił link do pdf-a z katalogiem standardów, ale np. firma Esco ? producent ArtiosCADa w załączonym do oprogramowania pliku z katalogiem FEFCO, zamieściła tak bogatą listę zastrzeżeń czego nie wolno, że nawet agent j-23 miałby problem. Tak, na mikrofilmach też nie wolno tej treści przenosić, taka jest super-tajna. Niestety sam katalog, stworzony przez European Federation of Corrugated Board Manufacturers (FEFCO właśnie) również jest udostępniany odpłatnie. Nie mniej wujek Google, kiedy zapyta się go o ?standard FEFCO? wypluje całą litanię mniej lub bardziej legalnie udostępnianych katalogów.

Z kronikarskiego obowiązku parę słów o owej bazie standardów:
- jest to baza powszechna w skali międzynarodowej,
- rysunki w niniejszym katalogu postrzegane są od strony wewnętrznej,
- oznaczenia wymiarów: Długość (L) x Szerokość (B) x Wysokość (H) ? są to wymiary wewnętrzne.
- Katalog FEFCO klasyfikuje opakowania w następujące grupy:
0100 ? Rolki i arkusze stosowane w handlu(najmniej interesujący dział),
0200 ? Pudła klapowe ? są to zasadniczo opakowania jednoczęściowe z jedną zaklejką, oraz górnymi i dolnymi klapami zaklejanymi taśmą.
0300 ? pudła typu ?denko ? wieczko? ? składają się z więcej niż jednej części nachodzących na siebie.
0400 ? konstrukcje opakowań bez klejenia ? z nieśmiertelnym FEFCO 427 ? po FEFCO 201 chyba najczęściej spotykanym.
0500 ? Pudełka te składają się w większej ilości z części (wewnętrznych oraz obwolut), które można w rożnych kierunkach wsuwać jedno w drugie. Grupa ta obejmuje także obwoluty dla innych pudeł.
0600 ? zwykle składają się z dwóch lub więcej oddzielnych części (korpus+doklejane boki),
0700 ? opakowania zwykle klejone w 3 punktach, dostarczane są w postaci płaskiej, lecz za pomocą jednego ruchu ręką stają się przestrzenne i gotowe do użycia ? ten typ często również wykonuje się z kartonów,
0900 ? są to wszelkiej maści wkładki, wypełnienia i inne akcesoria wewnętrzne opakowań.

Tak, wiem. Znalezione w ?góglu? rysunki są tylko poglądowe, zapisane w jpg-u, zatem do przygotowania projektu w wektorach bez stosownego programu raczej mało przydatne. Ale z nich można czerpać natchnienie.
Tak naprawdę kluczem do tego, aby zaprojektowane opakowanie ? bez uwzględnienia wytrzymałości mechanicznej czy estetyki ? dobrze działało, niezbędne jest uwzględnienie grubości materiału.
To zagadnienie na początku spotkania z projektowaniem konstrukcyjnym jest wręcz niewiarygodne, w jaki sposób tak prozaiczna rzecz jak grubość materiału właśnie, wpływa na jakość opakowania. Źle dobrane zależności wymiarowe spowodują to, że opakowanie albo będzie za luźne i będzie się samoczynnie otwierać/rozkładać albo w przeciwnym wypadku, nie złoży się wcale. Standardowe opakowanie lub tacka, jest też często znakomitą bazą wyjściową do niestandardowych pudełek, standów itp. Tutaj zastosowania są ograniczone jedynie kreatywnością i wyobraźnią przestrzenną projektanta.
Jest też jedna warta wspomnienia kwestia ? zmiana wymiarów opakowania. Mając gotowy projekt opakowania ale o innych wymiarach, da się go stosunkowo łatwo przerobić. Jeśli projekt wyjściowy jest poprawny, a materiał z którego wykonane będzie opakowanie identyczny ? nie ma przeszkód aby to zrobić.
Przy odrobinie wyobraźni przestrzennej i wiedzy, która ścianka jaką pełni rolę, wystarczy poprzesuwać ścianki o różnicę pomiędzy gotowym projektem a wymaganym. Trzeba przy tym bardzo uważać, żeby o którejś ściance nie zapomnieć ? wtedy cała sztuka weźmie w łeb ;)
Nie bez znaczenia jest również kierunek fali.
Aby nie przynudzać, opiszę owe zjawiska przy okazji następnego artykułu na konkretnym przykładzie.

PS. Już od dłuższego czasu zabieram się do narysowania listy opakowań FEFCO i zamieszczenia jej w sieci, ale ciągle czasu brak ;)